Loud Minds

Paring: Yoonmin

Gatunek: nie wiem, fluff, delikatny smut

Od autorki: Znowu Yoonmin, miało być zamówienie dla Arlandi, ale moje OTP wygrywa T.T
Obiecuję, że niedługo się pojawi, już prawie skończony. ^^
Btw uwielbiam pisać miniaturki. 

 To był zły pomysł.
Był zły od samego początku, jednak 3 tygodnie temu jeszcze taki się nie wydawał.
Powinienem to zakończyć, krzyczy umysł Yoongiego, jednak jego jęki były głośniejsze.
Przytulił się tylko mocniej do Jimina, wyciągając głowę, prosząc o kolejny pocałunek.
Park jest idealny, porusza się tak idealnie i robi wszystko to, o co Yoongi go poprosi.
Dlaczego miałbym przestać?
Wie, że będzie tego żałował. Za każdym razem tego żałuje.
 Patrzy na Jimina. Chłopak wpatruje się w niego przymrużonymi z przyjemności oczami i z lekko rozchylonymi ustami, z których wydobywają się urywane oddechy.
Wyglądał tak dobrze.
Min odrzuca wszelką samokontrolę i oplata jego szyję ramionami, przyciągając do kolejnego głębokiego pocałunku.
No dlaczego?

 Po wszystkim nic nie mówią, szybko czyszczą się i ubierają w różnych częściach pomieszczenia. Obaj czują się niezręcznie, co jest sprzeczne z tym co robili przed chwilą.
Yoongi opuszcza studio jako pierwszy. Jego umysł krzyczy. Cały czas.
Powinniśmy przestać, powinniśmy to zakończyć.
I Yoongi wie, że powinien to zrobić, ale nie potrafi.
Próbuje zapomnieć, udawać że nic się nie stało. Robi tak za każdym razem. Jednak nie wychodzi mu to.
To był ostatni raz, obiecuje sobie.
Jednak dwa dni później to on jest pierwszym, który prosi o pocałunek.
Wtedy jego myśli znowu głośno krzyczą, jednak muzyka w studio jest głośniejsza.