Cotton Candy

Paring: YoonMin

Gatunek: fluff, miniaturka

Od autorki: Tak znowu Yoonmin XD ale co poradzić OTP to OTP .
Czy tylko ja nie mogę się już doczekać comebacku?
Te zdjęcia mnie zniszczyły. T^T

Yoongi właśnie pracował nad nową piosenką, gdy do studia wpadł Jimin. Obrócił się w jego stronę.
- Hyung, przyniosłem ci przekąski - rzucił młodszy, uśmiechając się szeroko.
- Mówiłem ci, żebyś mi nie przeszkadzał - powiedział i westchnął ciężko.
Jimin uśmiechnął się lekko zakłopotany. Wydawało mu się, że ostatnio zbliżyli się trochę do siebie.
- Chciałem tylko zobaczyć, co robisz.
Min spojrzał na niego. Jimin uśmiechając się, przechylił lekko głowę, a jego oczy całkowicie zniknęły, zmieniając się w dwie kreski.
To urocze.
Zaraz, o czym on myśli. Yoongi mrugnął i odwrócił się z powrotem do komputera, czując gorąco na szyi i policzkach. Odchrząknął.
- W porządku. Usiądź na kanapie.
Jimin wykonał polecenie, jednak długo nie wytrzymał i kilka chwil później zaczął krążyć po studiu. Chciał patrzeć na Yoongiego, a jedyne co widział, to jego plecy. Starszy zupełnie nie zwracał na niego uwagi.
Spojrzał na jego włosy. Na ich wierzchu widoczny był delikatny zielony kolor, a spod spodu prześwitywały blond kosmyki. Parkowi skojarzyły się one z delikatną watą cukrową.
Miał ochotę zanurzyć w nich palce i przeczesać.
 Yoongi obrócił się w jego stronę. Park natychmiast usiadł. Starszy tylko zmarszczył brwi i pokręcił głową.
- Hyung.
- Tak? - posłał mu znużone spojrzenie.
- Twoje włosy wyglądają jak wata cukrowa. To słodkie. - powiedział Jimin, uśmiechając się.
Min poczuł jak się rumieni. Szybko odwrócił się do ekranu komputera.
Jimin nadymał swoje policzki.
- Yoongi Hyung - zawołał - Nie ignoruj mnie.
Podszedł do biurka i zrobił to, co wcześniej go tak kusiło, przejechał palcami po włosach Mina. Tak jak przypuszczał, pomimo tych wszystkich nałożonych chemikaliów, były bardzo miękkie.
Yoongi zamarł na chwilę. To była ustalona przez niego granica, a Park właśnie ją przekroczył.
- Jimin, nie mam czasu się z tobą bawić.
- Hyung, lubię cię.
Min westchnął i obrócił się do niego.
- Tak, też cię lubię, teraz możesz odejść.
Teraz to Jimin westchnął.
- Nie, hyung. Lubię cię...znaczy, no...lubię cię.
Yoongi nic nie rozumiał z tej plątaniny słów, jednak po chwili jakaś lampka w jego umyśle zapaliła się i Min coś sobie uświadomił. Jimin jest w nim zakochany!
Uśmiechnął się pod nosem.
Wstał i pociągnął Jimina za kołnierz koszuli, przyciągając bliżej siebie. Park otworzył szeroko oczy ze zdziwienia, kiedy Yoongi złożył delikatny pocałunek na jego ustach. Zanim się odsunął, przejechał jeszcze po jego wargach koniuszkiem języka.
- Chciałeś, żebym zwrócił na ciebie uwagę. Czy pocałunek wystarczy, Jiminie? - zapytał Yoongi, uśmiechając się zadziornie.
- T-tak.